اخبار

تنها راه مهار ایدز؛ خروج از منطقه ممنوعه

تنها راه مهار ایدز؛ خروج از منطقه ممنوعه
تا زمانی که 'ایدزی' یک 'انگ' و دشنام اجتماعی و اطلاع‌ رسانی در باره این بیماری 'تابو' باشد، پنهان‌ کاری فعلی ادامه می ‌یابد و آمار مبتلایان و سرعت رشد بیماری هم روند تصاعدی خود را حفظ می‌کند
علی کماسی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می گوید: در بیش از 2 دهه ای که روند شناسایی مبتلایان اچ ‌آی ‌وی آغاز شده، تا پایان سال 94 بیش از سه هزار و 600 بیمار در استان شناسایی شده که البته یک هزار و 200 نفر آنان فوت کرده اند؛ یعنی حدود یک سوم.
به گفته او تخمین ما این است که بیش از 10 هزار بیمار آلوده به اچ ‌آی‌ وی در استان کرمانشاه وجود داشته باشد.
کماسی، الگوی انتقال و شیوع ویروس اچ‌ آی‌ وی در استان را همانند الگوی کشوری می داند: یعنی حدود 40 درصد اعتیاد تزریقی و حدود 40 درصد هم رابطه جنسی.
روند رو به رشد آمار مبتلایان و تغییر الگوی انتقال شاید مهمترین دلیل برای اثبات مدعای ابتدای گزارش باشد؛ به عبارت دیگر گرچه آمار ابتلا از راه تزریق با گسترش امکانات و ارتقای بهداشت کاهش یافته اما آموزش و اطلاع رسانی ناکافی به گروه های مختلف و دیدگاه منفی جامعه نسبت به مبتلایان، همچنان ادامه یافته و به صورت تغییر الگوی انتقال از تزریق به رابطه جنسی ظاهر شده است.

* فرار مبتلایان از درمان و سرکشی غول ایدز
نبود آموزش، اطلاع رسانی و فرهنگ سازی لازم در باره بیماری ایدز و مبتلایان به ویروس اچ ‌آی ‌وی، یک نتیجه کاملا مشخص و فاجعه بار داشته است؛ پنهان کاری مبتلایان و فرار آنان از تن دادن به کنترل و درمان بیماری.
دقیقا به همین دلیل است که وزیر بهداشت از وجود 100 هزار مبتلا به اچ ‌آی ‌وی خبر می دهد اما طبق آمارهای رسمی تنها حدود 30 هزار نفر از آنان شناسایی شده و سوال برانگیز اینکه درصد محدودی از بیماران شناسایی ‌شده تحت درمان هستند و اغلب آنان یا از مراجعه به مراکز درمان فراری هستند یا سال هاست که هیچ خبری از آنان در دست نیست.
با این اوصاف امید به ایجاد تحول مثبت در وضعیت فعلی کمی خوشبینانه به نظر می رسد.
کارشناس مسئول ایدز و بیماری های آمیزشی معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در این باره می گوید: از بسیاری بیماران شناسایی شده در استان سال هاست که خبری نداریم و حتی نمی دانیم زنده هستند یا خیر؛ چون هیچ مراجعه ای برای درمان و کنترل بیماری خود نکرده اند.
به گفته او 'در مجموع تنها در باره 390 نفری که تحت درمان قرار دارند، می توان با اطمینان گفت که ویروس اچ‌ آی ‌وی از طریق آنان به کسی منتقل نمی شود و این قطعیت در باره حدود 10 هزار مبتلای دیگر استان (شناسایی شده و نشده ها) وجود ندارد.'

* شناسایی، کلید درمان و درمان، کلید پیشگیری
کماسی به شعار سال میلادی جاری یعنی 'درمان اچ‌ آی‌ وی، کلید پیشگیری'، اشاره و عنوان می کند: باید دانست که وصل کردن بیمار به روند درمان ساده نیست زیرا مانع اصلی ناشناخته بودن مبتلایان است.
به گفته او شناسایی نشدن مبتلایان هم دلایل مختلفی دارد که مهمترین آنها، ناآگاهی بیمار از وضعیت خود، ناامیدی به درمان یا ترس از اطرافیان و انگ‌ زنی جامعه است.
کماسی بر این باور است که 'علت بی‌اطلاعی مبتلایان از بیماری خود، احتمالا ناشی از اطلاع رسانی کم و نادرست در باره بیماری ایدز است اما دلیل ترس بیمار، 'انگ‌ زنی' اطرافیان و تصور اشتباهی است که از بیماری ایدز در جامعه وجود دارد.'
او در این باره می گوید: با توجه به اینکه 2 علت اصلی انتقال ویروس اچ‌ آی ‌وی، تماس جنسی و اعتیاد تزریقی است، بخش زیادی از شهروندان دیدگاهی منفی به مبتلایان ویروس اچ‌ آی‌ وی دارند.
به اعتقاد او، البته اگر مبتلایان به اچ‌ آی‌ وی بدانند که این بیماری قابل کنترل و درمان است، حتما بسیاری از آنان به مراکز مشاوره و درمان مراجعه می کنند.
تا پیش از این بخش زیادی از مبتلایان تصور می کردند که این بیماری درمان ندارد و سرنوشت حتمی آن مرگ است در حالی که اگر مبتلایان به ویروس اچ ‌آی ‌وی به مراکز درمانی مراجعه کنند و در مسیر درمان قرار بگیرند، حتی می توانند مانند یک فردی عادی به زندگی خود ادامه دهند.

** HIV همان ایدز نیست
در نظر بخش زیادی از مردم، بیماری HIV ( اچ آی وی ) همان ایدز است و هیچ راه درمانی هم ندارد اما واقعیت این است که این 2 متفاوت هستند.
به گفته کماسی آمارهای جهانی متفاوت است اما بین پنج تا 20 سال زمان می برد که علائم ابتلا به ویروس اچ ‌آی‌ وی در فرد ظاهر شود.
مسئول بخش بیماری های واگیر دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه هم می گوید: فرد مبتلا در صورتی که برای درمان خود اقدام نکند، وارد مرحله نهایی سرنوشت این بیماری یعنی ایدز می شود و دیگر درمان در باره او معنا ندارند.
دکتر حسین بیگلری در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اضافه می کند که اما 'اگر بیماری فرد مبتلا سریع تشخیص داده و وارد مرحله درمان شود، با مصرف داروهای ضد ویروسی می تواند همانند یک فرد سالم حتی تا 60 سالگی زندگی با کیفیتی داشته باشد؛ ضمن اینکه روند درمان، بار ویروسی را آنقدر کاهش می دهد که امکان انتقال بیماری به دیگران بشدت کاهش می یابد.
اما تعبیر شدن این آینده روشن یک شرط مهم دارد؛ اینکه مبتلایان به ویروس اچ‌ آی‌ وی از خفا بیرون بیایند و با مراجعه به مراکز درمانی، همکاری لازم را برای کنترل و درمان بیماری خود انجام دهند.
این اتفاق زمانی می افتد که زنجیرهای ترس و عدم آگاهی از پای بیماران باز شود؛ به عبارت دیگر نهادهای مسئول، 'پنهان کاری' در برخورد با بیماری ایدز را کنار بگذارند و یک رویکرد و جهت گیری شفاف و حساب‌ شده را در پیش بگیرند.

* تنها راه مهار ایدز
تا زمانی که حرف زدن و اطلاع رسانی در باره بیماری ایدز یک 'تابو' و 'منطقه ممنوعه' باشد، نباید انتظار آگاهی و تغییر دیدگاه عموم جامعه به ویژه گروه های در معرض خطر و مبتلایان را داشت.
وقتی هم که مبتلایان به اچ‌ آی‌ وی و افراد در معرض خطر ابتلا به ایدز، اطلاعات کافی در باره شیوه مقابله کم‌هزینه با این بیماری را نداشته باشند یا همچنان خود را از چشم افکار عمومی پنهان و از انگ‌ زنی آنان فرار کنند، این دور باطل و بیهوده ادامه دارد و امیدی به همکاری و همراهی مبتلایان با مراکز درمانی و کاهش سرعت شیوع بیماری وجود ندارد.
البته آنچنان که کماسی می گوید: کنار گذاشتن پنهان کاری و شفاف سازی به معنی یک آموزش مشخص و ثابت برای همه گروه های جامعه نیست: 'به عنوان نمونه نیازی نیست که برای گروه های سنی کودک از مسائل جنسی و تاثیر آن در انتقال ایدز حرف بزنیم اما درعوض باید آنان را از خطرناک بودن ویروس مطلع کرد و به آنان نشان داد که یک فرد بیمار را به چشم مجرم یا متهم نگاه نکنند؛ به عبارت دقیق تر برای هر گروه سنی یک نوع اطلاع رسانی و آموزش ارائه شود و شفاف سازی براساس اصول علمی انجام بگیرد.'
به اعتقاد کماسی 'موفقیت این رویکرد هم به همکاری و همراهی نهادهای مسئول و مرتبط از جمله آموزش و پرورش، زندان ها، نیروی انتظامی و... بستگی دارد که نفوذ اجتماعی زیادی در جامعه دارند.'
شاید خلاصه ترین نتیجه گیری از راهکار کنترل و مقابله با بیماری ایدز این باشد که تمام نهادهای مسئول از وزارت بهداشت، بهزیستی و آموزش و پرورش گرفته تا رسانه ها و نهادهای نظامی و فرهنگی باید در قالب یک برنامه مشترک و علمی پای کار بیایند و نهضت آموزش و فرهنگ سازی بیماری ایدز را در جامعه به راه بیندازند؛ در این صورت می توان به کنترل و شکست غول سرکش ایدز و رسیدن به اهداف جهانی آن امیدوار بود.
طبق برنامه سازمان ملل، تا سال 2020 حداقل باید 90 درصد بیماران اچ ‌آی ‌وی شناسایی شوند، دست کم 90 درصد از شناسایی شده ها زیرپوشش درمان قرار گیرند و حداقل 90 درصد مبتلایان تحت درمان هم به سلامتی و درمان برسند.
از این برنامه با عنوان '90 – 90 – 90' یاد می شود که اکنون رقابت زیادی برای تحقق آن بین کشورها وجود دارد
۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۰۹:۰۶

نظرات بینندگان

نام را وارد کنید
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید